اثرات هگزامتیلن تترآمین بر ماکروفاژهای بافت ریه موش های صحرایی آلوده به دو دوز متفاوت از سولفورموستارد
Authors
Abstract:
اهداف: استنشاق سولفورموستارد باعث التهاب راههای هوایی و برونشیولها میشود. ماکروفاژها سلولهای فاگوسیتوزی هستند که در همه بافتهای بدن پراکندهاند. اثر حفاظتی هگزامتیلنتترآمین بر سلولهای ریه انسان در برابر سولفورموستارد و فسژن گزارش شده است. هدف این پژوهش، بررسی اثر هگزامتیلنتترآمین بر ماکروفاژهای ریه موشهای آلوده به دو دوز متفاوت سولفورموستارد بود. روشها: 42 سر موش صحرایی نر به وزن 20 ± 200 گرم مورد استفاده قرار گرفت. موشها به 8 گروه NS ، HMT ، HD1 ، HD2 ، Pre1 ، Pre2 ، Post1 و Post2 تقسیم شدند. گروههای HD1 ، Pre1 و Post1 محلول سولفورموستارد 5/0٪، HD2 ، Pre2 و Post2 محلول سولفورموستارد 25/0٪، گروه NS نرمال سالین (بهصورت داخل تراشهای) و گروه HMT این دارو را به میزان mg/kg 5/7 (بهصورت داخل صفاقی) دریافت نمودند. 5 گروه HMT ، Pre1 ، Pre2 ، Post1 و Post2 به مدت 14 روز دارو دریافت کردند. یافتهها: نتایج شمارش ماکروفاژها، افزایش معنیدار ماکروفاژهای گروههای HD در مقایسه با NS را نشان داد. بهعلاوه، ماکروفاژها در HD1 در مقایسه با HD2 افزایش معنیداری داشتند. ماکروفاژها در HD1 و Pre1 نسبت به گروه HMT افزایش معنیداری داشتند. ماکروفاژها در گروههای Pre و Post نسبت به گروههای HD کاهش معنیداری داشتند. نتیجهگیری: هگزامتیلنتترآمین دارای اثرات محافظتی و درمانی بر بافت ریه در برابر سولفورموستارد است.
similar resources
اثرات درمانی و محافظتی هگزامتیلن تترآمین برپارانشیم ریه پس ازآلودگی به دو دوز متفاوت از سولفور موستارد در موش صحرایی نر در مرحله حاد
Background & Aims: Sulfur mustard (SM) is a potent chemical vesicant warfare agent that remains a significant military and civilian threat. Inhalation of SM gas causes airway and bronchioles inflammation and injury to epithelial tissue of the lung. Hexamethylenetetramine (HMT) has been shown to protect human lung cells against SM toxicity and is effective against phosgene toxicity. The aim of...
full textاثرات درمانی و محافظتی هگزامتیلن تترآمین برپارانشیم ریه پس ازآلودگی به دو دوز متفاوت از سولفور موستارد در موش صحرایی نر در مرحله حاد
پیش زمینه و هدف: سولفورموستارد عامل شیمیایی تاول زا می باشد که به عنوان یک تهدید نظامی به شمار می رود. استنشاق سولفورموستارد باعث التهاب راه های تنفسی، آسیب به بافت اپی تلیال ریه می گردد. اثر حفاظتی هگزامتیلن تترآمین بر سلول های ریه انسان در برابر سولفورموستارد گزارش شده است. همچنین اثرات مثبت آن در برابر فسژن موثر بوده است. هدف بررسی میزان تاثیر هگزامتیلن تترآمین بر پارانشیم بافت ریه آلوده به ...
full textبررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک حاد و مزمن سولفورموستارد بر ریه موش بزرگ صحرایی
هدف از این مطالعه ارزیابی تأثیر سولفورموستارد ( Sulfure Mustard ) بر آلوئل و پارانشیم ریه و طراحی مدل حیوانی ریه شیمیایی شده میباشد. 78 راس موش نر بزرگ صحرایی سه ماهه از نژاد NMRI به وزن 40 ± 200 گرم بهطور تصادفی در 7 گروه انتخاب و دوزهای متفاوتی از سولفورموستارد به 5 گروه آزمایشی بهصورت داخل صفاقی تزریق شد. گروه کنترل بدون تزریق و گروه شم فقط حلال (بافر تیرودز) تزریق شد. 5 گروه آزمایشی در...
full textبررسی اثرات هگزامتیلن تتراآمین بر تعداد ماست سل های موجود در لایه ی احشایی پرده ی جنب ریه ی موش های صحرایی آلوده به سولفور- موستارد
چکیده زمینه و هدف: سولفور- موستارد عامل شیمیایی تاول زا می باشد که به عنوان یک تهدید نظامی به شمار می رود. استنشاق گاز موستارد باعث التهاب و آسیب راه های هوایی و برونشیول ها می شود. ماست سل ها در واکنش های دفاعی نظیر مواجهه با ترکیبات شیمیایی مانند سولفور- موستارد، افزایش می یابد. اثر حفاظتی هگزامتیلن تتراآمین در محیط کشت بر سلول های ریه ی انسان در برابر سولفور- موستارد گزارش شده است. همچنین اث...
full textتأثیر تمرین هوازی با دو شدت متفاوت بر برخی از عوامل آنژیوژنزی در بافت کلیه موش های صحرایی دیابتی
سابقه و هدف: در مبتلایان به دیابت به ویژه دیابتیهایی که به فعالیت ورزشی میپردازند، عوامل بازدارنده آنژیوژنز کنترل شده و عوامل پیش برنده آنژیوژنز تقویت میشود. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثرات تمرینات استقامتی با شدت متوسط و بالا بر برخی فاکتورهای محرک آنژیوژنز در بافت کلیه رتهای نر دیابتی میباشد. مواد و روشها: 60 سر موش صحرایی نر به 6 گروه (10 سر در هر گروه): کم تحرک کنترل (SC)، دیابتی کم تح...
full textMy Resources
Journal title
volume 12 issue 1
pages 27- 31
publication date 2010-04
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023